Sprawny łokieć
Coraz częściej, przy okazji różnych imprez sportowych, możemy zauważyć sportowców oklejonych kolorowymi plastrami. To nie fantazja każe im to robić. Stoi za tym fachowa wiedza i wiele lat doświadczeń. A wszystko zaczęło się w latach 70. XX wieku w Japonii. To właśnie tam doktor Kenzo Kase opracował specjalne taśmy, zwane kinezjologicznymi.
Taśmy kinezjologiczne (albo tak zwane taśmy do plastrowania dynamicznego) wytwarzane są z materiału będącego mieszaniną bawełny i spandeksu. Mają specjalny splot, umożliwiający napinanie plastra, lecz niepowodujący stałego jego rozciągnięcia. Taśma musi być bowiem sprężysta, elastycznością zbliżona do skóry. Musi ze skórą „współpracować”. Od spodniej strony plaster nasączony jest klejem akrylowym nakładanym tak zwaną techniką falową, dzięki czemu trzyma się on ciała nawet przez kilka dni. I taśma, i klej są wodoodporne, zatem można się w nich kąpać. Po odpowiednim naklejeniu plaster należy przez chwilę pocierać, aby rozgrzać i aktywować klej. Wówczas można się spodziewać, że dłużej i lepiej trzymać się będzie skóry.
Przyklejona rozciągnięta taśma ściąga skórę, która się lekko unosi, a dzięki temu zwiększa się przestrzeń między skórą a powięzią. To tam ulokowane są naczynia krwionośne i limfatyczne oraz receptory odpowiedzialne między innymi za odczuwanie bólu. Przyklejone w specjalny sposób plastry unoszą skórę, powodując lepsze krążenie krwi i limfy, a także znaczne zmniejszenie ucisku obrzękniętych tkanek na receptory bólowe oraz napięcia mięśni. To z kolei skutkuje szybkim łagodzeniem takich objawów, jak ból czy opuchlizna, a także prowadzi do rozluźnienia zbyt napiętych mięśni oraz zwiększenia ruchomości stawów.
W kinezjotapingu istnieje sześć głównych technik aplikacji: mięśniowa, więzadłowa, limfatyczna, powięziowa, korekcyjna i funkcjonalna. Różnią się one od siebie sposobem przyklejania. Pozycja ciała, stopień rozciągnięcia taśmy, napięcie skóry, do której taśma jest przyklejona – to wszystko ma wpływ na skuteczność.
A teraz przejdźmy do łokcia, czyli poznajmy aplikację na niektóre dolegliwości w stawie łokciowym. Najprościej mówiąc, łokieć łączy ramię z przedramieniem. Składa się z trzech mniejszych stawów autonomicznie ze sobą złączonych i objętych wspólną torebką. Staw łokciowy odpowiada za ruchy ramion i tułowia we wszystkich dziedzinach życia, nie tylko w sporcie. W wyniku przeciążenia tego stawu lub w wyniku jego urazu może dojść do złamania. To wymaga oczywiście konsultacji lekarskiej i specjalistycznego leczenia. Ale jeśli mamy do czynienia ze stłuczeniem lub nadwerężeniem, z powodzeniem możemy zastosować taśmę kinezjologiczną.
Przeciążenie lub nadwerężenie aparatu mięśniowo-wiązadłowego bywa często przyczyną dolegliwości bólowych łokcia. Długo utrzymujący się ból może z kolei prowadzić do powstania stanu zapalnego.Typowym przykładem takich sytuacji są tak zwany łokieć golfisty i łokieć tenisisty. Łokieć golfisty to zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, a łokieć tenisisty – zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej.
Jak należy oklejać łokieć tenisisty? Po pierwsze, należy dokładnie oczyścić i osuszyć skórę. Bazę plastra mocujemy bez napięcia powyżej łokcia na powierzchni bocznej zewnętrznej. Następnie skręcamy przedramię do środka i środkową część paska naklejamy bez napięcia, po czym po powrocie ramienia do pozycji wyjściowej mocujemy drugą bazę bez napięcia. W ten sposób wykorzystujemy jeden z dwóch pasków znajdujących się w opakowaniu.
W przypadku łokcia golfisty postępujemy bardzo podobnie, tylko że odwrotnie. Po uprzednim oczyszczeniu i osuszeniu skóry (ewentualnie wygoleniu miejsca, w którym będziemy naklejać plaster), bazę mocujemy nad łokciem po wewnętrznej stronie ramienia. Następnie odkręcamy przedramię na zewnątrz i przytrzymując bazę, prowadzimy taśmę ku zewnętrznej stronie ramienia. Na koniec ramię wraca do pozycji neutralnej, a my mocujemy bazę bez napięcia.
Oczywiście w obu przypadkach po zakończeniu oklejania należy przez dobrą chwilę potrzeć zaaplikowany plaster, aby aktywować klej. Tak naklejona taśma kinezjologiczna powinna dobrze spełniać swoją funkcję, to znaczy przylegać do ciała.
Taśmę nosimy przez około pięciu dni. Możemy się z nią kąpać – pamiętajmy jednak, aby dobrze spłukać mydło, a wycierając się, robić to delikatnie, by nie odklejać pasków. W razie wystąpienia objawów alergicznych (mało prawdopodobne) należy taśmę odkleić.