Ashwagandha
Starożytny sposób rodem z Indii na siłę i spokój
Znawcy tradycyjnej medycyny indyjskiej, ajurwedy, od tysiącleci zalecają spożywanie rośliny ashwagandha w celu wzmocnienia „bala ”. W języku sanskryckim słowo „bala oznacza siłę, potęgę, moc.
Według nau ki ajur wedyjskiej ashwagandha wspomaga pamięć, poprawia funkcje poznawcze i koncentra cję oraz pobudza zapamiętywanie i kojarzenie. Odmładza zarówno układ nerwowy, jak i mięśnio wy. Nowoczesne metody badawcze potwierdzają te spostrzeżenia .
Pochwałę leczniczej mocy ashwagandhy na pewno usłyszelibyśmy z ust średniowiecznego hinduskiego mędrca, gdybyśmy tylko zapytali go, jak poradzić sobie z wszechobecnym stresem i zachować równowagę między duchem, ciałem i umysłem. Współcześnie, w XXI wieku, dowiadujemy się o niej z artykułów prasowych, internetowych portali o tematyce zdrowotnej i reklam telewizyjnych.
Czy zimowa wiśnia – bo tak również nazywane jest to egzotyczne zioło – może nas jeszcze czymś zaskoczyć?
Czym w tradycyjnej medycynie chińskiej jest żeń-szeń, tym w starohinduskiej sztuce leczenia zawsze była ashwagandha (witania ospała, łac. Withania somnifera). Nie bez powodu roślina ta nosi też nazwę żeń-szenia indyjskiego. Od mileniów koi skołatane nerwy, zapewnia równowagę emocjonalną i przynosi odprężenie w okresach wzmożonego napięcia psychicznego i niepokoju, których zarówno na przestrzeni wieków, jak i dziś, nie brakuje. A na tym nie kończy się lista jej właściwości. Zwłaszcza jeśli chodzi o te, które są szczególnie cenne dla seniorów!
Naturalnym środowiskiem występowania ashwagandhy jest południowo-wschodnia Azja. Można się na nią również natknąć w krajach śródziemnomorskich, w wysoko położonych rejonach Himalajów, w południowej i tropikalnej części Afryki, na Wyspach Kanaryjskich, Przylądku Dobrej Nadziei czy w Australii. Największe uprawy rośliny występują w Indiach.
Witania jest niewielkim krzewem o dzwonkowatych kwiatach, małych pomarańczowo-czerwonych jagodach o jajowatym kształcie oraz długich, mięsistych korzeniach. Jak dotąd udało się wyizolować i zidentyfikować ok. 35 jej składników chemicznych – większość z nich stanowią alkaloidy oraz zaliczane do laktonów steroidowych witanolidy. Głównym surowcem zielarskim jest korzeń ashwagandhy, jednak w medycynie naturalnej wykorzystywane są wszystkie części rośliny: zarówno jej liście i kwiaty, jak i ziarna czy owoce.
Przyłóż na nerwy kojący plaster
Do najlepiej udokumentowanych naukowo właściwości ashwagandhy zalicza się łagodzenie stresu i niepokoju. Najogólniej mówiąc, ashwagandha wspomaga relaksację oraz dobre samopoczucie psychiczne i fizyczne. Przyczynia się do zachowania równowagi emocjonalnej. Co ważne, pomaga też w utrzymaniu sprawności fizycznej i psychicznej w przypadku osłabienia, wyczerpania, zmęczenia i utraty koncentracji.
Znajduje szerokie zastosowanie w suplementach diety przeznaczonych dla seniorów, ponieważ wspomaga funkcje umysłowe u osób starszych, ułatwia zasypianie, a także poprawia pamięć i zdolność uczenia się. Dzięki temu, że wspiera układ nerwowy, ashwagandha może być stosowana przez osoby zmagające się z depresją,obniżeniem nastroju, przygnębieniem czy stanami lękowymi.
Zadbaj o krążenie i zdrowe serce
Powszechnie znany jest korzystny wpływ preparatów z ashwagandhą na układ sercowo-naczyniowy. Jak piszą autorzy pracy przeglądowej Ashwagandha (Withania somnifera L.) – roślina o udokumentowanych właściwościach prozdrowotnych, opublikowanej na łamach czasopisma „Farmacja Polska”: „Badania potwierdzają, że ashwagandha posiada właściwości kardiotropowe oraz kardioochronne. Ponadto W. somnifera poprawia hematopoezę, czyli proces wytwarzania wszystkich komórek krwi. Profilaktyczne podawanie wodno-etanolowych, liofilizowanych ekstraktów rośliny szczurom z niedrożnością tętnicy wieńcowej przywraca równowagę oksydacyjno-antyoksydacyjną kardiomiocytów oraz przeciwdziała umieraniu komórek serca. Badania histopatologiczne mięśnia sercowego potwierdzają zmniejszenie patogennych zmian.”